چگونه پدر و مادری همراه باشیم؟

از جایگاهتان به عنوان والدین استفاده نکنید و کودکتان را دعوا نکنید که چرا تکالیف خودش را انجام نداده بلکه او را کمک کنید بتواند تکالیف خودش را کاملتر از قبل انجام بدهد خیلی از مواقع کودکان برای اینکه وقت بیشتری با والدین خود بگذرانند به آنها می گویند که ما به تنهایی نمی توانیم تکالیف را انجام بدهیم و از اینکه والدین برای آنها وقت میگذارند و در جریان کارهای روزمره خود قرار می گیرند لذت می برند پس ما باید وقت کافی برای فرزندان خود بگذاریم چه در تکالیف آنها چه بازی کردن با آنها و چه در تفریحاتی که همراه با آموزش و بازی است . اگر مشکل حل نشد با کودک خود منطقی صحبت می کنیم که چرا نمی تواند تکالیف خود را انجام دهد و چه چیزی او را اذیت می کند ممکن است علت آن مسائل و اضطراب هایی باشد که در مدرسه برای او پیش می آید که در این موارد می توانید از متخصص هم کمک بگیرید و ریشه یابی کنید.

روابط والدین با کودکان می تواند بر توانایی آن ها در یادگیری و ارتباط با دیگران تاثیر بگذارد. تحقیقات نشان می دهد که وقتی کودکان از جانب یک بزرگسال دلسوز حمایت شوند، سازگارتر و مقاومت بیشتری خواهند داشت. اگرچه معمولا این حمایت از سوی والدین است اما می تواند از جانب عمه، دایی، معلم، همسایه، مربی یا حتی خواهر و برادر هم باشد.

در حقیقت ، یک مطالعه 40 ساله در مورد اثرات طولانی مدت فقر و اختلال عملکرد خانواده بر کودکان نشان می دهد که یکی از قوی ترین مواردی که کودکان به دور از خانواده تاب می آورند حمایت یک بزرگسال است.

به طور یقین والدین نیز احساس اضطراب می کنند و فرزندان از حالات و احساسات آن ها الگو می گیرند. به عبارتی، اگر آرام باشید فرزندتان نیز احساس اطمینان می کند و اگر به نظر مضطرب یا ترسی داشته باشید فرزندتان نیز احساس اضطراب و استرس خواهد کرد.

با توجه به این نکته ، بسیار مهم است که از نحوه رفتار و بیان خود با فرزندتان آگاه باشید بنابراین اگر احساس اضطراب می کنید اجازه ندهید کودکان نیز احساس ناامنی کنند. پس این امر ارزش وقت گذاری دارد و باید روش های مدیریت و غلبه بر استرس را برای خود تمرین کنید.

مطالعات انجام شده برروی کودکان پرخاشگر نشان می دهد که میزان یا مدت قرار گرفتن آن ها در معرض رسانه ها باعث این امر شده است و این فرقی نمی کند که در معرض مستقیم رسانه ها باشند یا غیر مستقیم . بر اساس تحقیقات، کودکانی که در معرض اخبار استرس آور رسانه ها قرار گرفته بودند طی 7 هفته بعد دچار اختلال پس از استرس تروماتیک شده بودند.

البته محافظت کامل از کودکان در برابر اخبار ناراحت کننده واقع بینانه نیست اما ایده خوبی است که دسترسی آن ها را به پوشش های رسانه ای ؛ چه به صورت آنلاین و چه در تلویزیون، محدود کنید همچنین می توانید در مورد چگونگی گفتگو با فرزندان در مورد اخبار؛ مشاوره های زیادی را کسب کنید. شما می توانید با کودک خود صحبت کنید و ذهن او را معطوف به موضوع دیگری کنید. به عنوان مثال، گاهی یک بازی خانوادگی انجام دهید یا با همدیگر آشپزی کنید.

یک عامل مهم محافظتی برای کودکان ارتباط با مدرسه است. اگرچه به خانواده ها توصیه می شود که محیطی شبیه مدرسه و آموزش را در خانه ایجاد کنند اما کارشناسان پیشنهاد می کنند تا والدین بیشتر بر تعریف یادگیری در خانه تمرکز کنند تا روی خواندن و حل مسئله، بنابراین اینگونه می توانند مهارت های ارتباطی و عاطفی خود را تقویت کنند.

به جای تلاش برای پیروی از یک برنامه درسی سخت در خانه، به دنبال روش هایی باشید که یادگیری را در برنامه روزانه خود بگنجانید. به عنوان مثال، فعالیت هایی مانند پخت و پز فرصت هایی برای کاربرد عملی ریاضیات را فراهم می کند و شناسایی گونه های معمول گیاهان یا حشرات طی طبیعت گردی می تواند علاقه کودک را به تاریخ طبیعی برانگیزد. انجام این کار حین خستگی کودک می تواند مفید باشد و منجر به خلاقیت و خودکفایی بیشتر او شود.

مهم است که والدین از تفاوت در ترکیب بیولوژیکی فرزندشان آگاه باشند زیرا می تواند بر نحوه مدیریت استرس روانی ان ها تاثیر بگذارد. محققان به این نتیجه رسیده اند که تقریبا از بین هر 5 کودک، یک نفر واکنش بیشتری به استرس نشان می دهد.

این کودکان در محیط های خوب و بد حساسیت بیشتری نشان خواهند داد. اگر آن ها در محیط های حمایتی رشد کنند ، در این شرایط عملکرد بهتری خواهند داشت. با این حال اگر همین کودک در سختی ها و آسیب ها بزرگ شود؛ بیش از یک کودک عادی تحت تاثیر استرس شرایط قرار می گیرد.

این بدان معناست که برخی از کودکان به ویژه در اوقات پرتنش یا نامطمئن، بیش از دیگران به توجه و حمایت نیاز دارند. والدین در این شریط برای ایجاد انعطاف پذیری و کاهش اضطراب کودک باید او را به توسعه مهارت های خود مدیریتی و کنترل هیجان تشویق کنند.

آنچه که در شرایط سخت به نفع کودکان و بزرگسالان می باشد؛ داشتن هدف است. تحقیقات نشان می دهد که داشتن یک هدف می تواند به بزرگسالان و کودکان کمک کند تا زندگی بهتر و سالم تری داشته باشند. کودکان می توانند با داشتن فرصت هایی برای کمک به دیگران چه در خانه و چه در جامعه ، احساس هدفمندی کنند.